เซจงมหาราช (1397. 5.15.~1418. 9.18.)

พระมหากษัตริย์องค์ที่ 4 แห่งราชวงศ์โชซอน พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ เซจง (世宗) พระนามหลังสิ้นพระชนม์เต็มคือ จางฮอนยองมุนเยมูอินซองมยองฮโยแทวัง (莊憲英文睿武仁聖明孝大王) พระนามคือ โด (祹) พระนามรองคือ วอนจอง (元正) ชื่อเดิมคือ มักดง (莫同, น้องเล็ก)

เซจงประสูติในปี 1397 ซึ่งเป็น 5 ปีหลังจากการก่อตั้งราชวงศ์โชซอนในปี 1392 เป็นกษัตริย์องค์แรกที่ประสูติในยุคโชซอน

ในช่วง 31 ปีแห่งการครองราชย์ของเซจง พระองค์ได้สร้างผลงานอันมากมายทำให้พระองค์ได้รับการยกย่องว่าเป็นกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ ราชวงศ์โชซอน และยังเป็นกษัตริย์ที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงในประวัติศาสตร์ของเกาหลี alongside with กวางเกโทแทวัง พระองค์ยังได้รับ การขนานนามว่า "แทวัง" ซึ่งเป็นเกียรติประวัติอันสูงสุดของกษัตริย์ในเกาหลี อักษรเกาหลีที่พระองค์ทรงคิดค้นขึ้นได้กลายเป็นอักษรที่ใช้ในสาธารณรัฐเกาหลี/เกาหลีเหนือ ในปัจจุบัน และพรมแดนทางเหนือที่กำหนดขึ้นในสมัยของเซจงได้กลายเป็นพรมแดนของคาบสมุทรเกาหลีทางตอนเหนือที่คงอยู่จนถึงปัจจุบัน ผลงานของพระองค์ในฐานะกษัตริย์ได้ส่งผลต่อวัฒนธรรมและวิถีชีวิตของชาวเกาหลีในปัจจุบันอย่างมาก และจากผลงานอันยิ่งใหญ่เหล่านี้ ทำให้เซจงได้รับการยกย่องให้เป็นบุคคลที่ชาวเกาหลีเคารพนับถือมากที่สุด คนหนึ่ง alongside with อีซุนชิน

○ ผู้ที่ยอมรับผู้อื่นด้วยความกว้างขวางย่อมได้รับใจคนเสมอ ส่วนผู้ที่ปกครองด้วยอำนาจและกำลังย่อมถูกคนเกลียดชังเสมอ

○ เนื้อยิ่งเคี้ยวก็ยิ่งอร่อย เช่นเดียวกับหนังสือ ยิ่งอ่านก็ยิ่งอร่อย การอ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่าจะทำให้พบสิ่งที่เคยมองข้ามไปและคิดใหม่ นั่นคือการอ่านร้อยครั้งและฝึกฝนร้อยครั้ง

○ ข้าราชบริพารเหนื่อยยาก ย่อมทำให้ประชาชนสบาย

○ หลักในการปกครองบ้านเมือง คือ การแสดงความไว้เนื้อเชื่อใจ

○ ประชาชนคือรากฐานของบ้านเมือง รากฐานมั่นคง บ้านเมืองก็สงบสุข

○ การแต่งตั้งข้าราชการไม่ใช่การนำคนที่ตนเองชอบมาดำรงตำแหน่ง แต่เป็นการเลือกคนที่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ดีที่สุด แม้ว่าจะเป็นศัตรูหรือเป็นข้าราชการที่ไม่เคารพตนเองก็ตาม

○ ในยามสงบสุขยิ่งกว่า ควรระวังภัยอันตราย เพราะเป็นหน้าที่ของกษัตริย์ที่จะปกป้องบ้านเมือง จะรอให้โจรบุกรุกเข้ามาแล้วค่อยสร้างกำแพงได้อย่างไร

○ หากต้องการขยายปัญญาต้องฟังและตั้งใจฟังให้มาก และหากต้องการเพิ่มปัญญาไม่มีอะไรดีไปกว่าการอ่านหนังสือ