คำคมของ จอห์น สไตน์เบ็ค นักเขียนชาวอเมริกัน

จอห์น สไตน์เบ็ค (John Steinbeck) (ค.ศ. 1902 27 กุมภาพันธ์ – ค.ศ. 1968 20 ธันวาคม)

นักเขียนชาวอเมริกัน เป็นบุคคลแรกที่เกิดในศตวรรษที่ 20 ที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมในฐานะพลเมืองอเมริกัน ผลงานที่โดดเด่น ได้แก่ [องุ่นแห่งความโกรธ] [ทางตะวันออกแห่งเอเดน] และ [หนูกับคน] เป็นต้น

ฉายาที่เป็นสัญลักษณ์ของเขาคือ 'ยักษ์ใหญ่แห่งวงการวรรณกรรมอเมริกัน'

จอห์น สไตน์เบ็ค เกิดเมื่อวันที่ 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1902 ที่เมืองซาลินาส รัฐแคลิฟอร์เนีย ทางตะวันตกของสหรัฐอเมริกา เป็นบุตรชายคนเดียวของเจ้าหน้าที่บัญชีของรัฐ สไตน์เบ็คเป็นเด็กที่เก่งรอบด้านทั้งเรียนเก่งและกีฬาก็เก่ง ด้วยอิทธิพลของแม่ที่สนใจในศิลปะทำให้เขาเริ่มมีความรักในวรรณกรรม และตัดสินใจที่จะเป็นนักเขียนในช่วงมัธยมปลาย สไตน์เบ็คเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดที่มีชื่อเสียง แต่เขาไม่สนใจเรื่องการจบการศึกษา เขาเรียนเฉพาะวิชาที่ชอบนานถึง 6 ปี แต่สุดท้ายก็ไม่ได้รับปริญญาจากมหาวิทยาลัย

○ เหตุผลที่ลัทธิสังคมนิยมไม่สามารถหยั่งรากในอเมริกาได้นั้น เป็นเพราะคนจนไม่คิดว่าตัวเองเป็นชนชั้นกรรมกรที่ถูกเอารัดเอาเปรียบ แต่คิดว่าตัวเองเป็นเพียงเศรษฐีที่กำลังประสบปัญหาชั่วคราวเท่านั้น

○ การเขียนประโยคแรกนั้นเป็นเรื่องน่ากลัวสำหรับฉันเสมอ ความกลัว เวทมนตร์ คำอธิษฐาน และความอับอายที่น่าอึดอัดเข้ามารุมล้อมพร้อมกันอย่างน่าประหลาดใจ การเขียนบรรทัดแรกคือความกลัวมหาศาล เวทมนตร์ คำอธิษฐาน และความเขินอาย

○ อำนาจไม่ได้เน่าเปื่อย ความกลัวต่างหากที่เน่าเปื่อย อาจเป็นเพราะความกลัวที่จะสูญเสียอำนาจ...

○ ประสบการณ์ร่วมกันคือ ปัญหาที่ยากลำบากในตอนกลางคืนจะได้รับการแก้ไขในตอนเช้าหลังจากที่คณะกรรมการนอนหลับทำงานกับมันแล้ว

It is a common experience that a problem difficult at night is resolved in the morning after the committee of sleep has worked on it.

○ วิธีที่ดีที่สุดในการคาดการณ์อนาคตของคุณคือการสร้างมันขึ้นมา

○ อย่าเพียงแต่กะเวลา แต่จงทำให้วันเวลาเหล่านั้นมีความหมาย

○ ความสำเร็จไม่ใช่สิ่งที่สิ้นสุด และความล้มเหลวก็ไม่ใช่สิ่งที่ถึงตาย ความกล้าที่จะก้าวต่อไปต่างหากที่สำคัญ

○ ความคิดก็เหมือนกระต่าย ถ้าคุณเรียนรู้วิธีหาคู่กระต่ายมาเลี้ยงดู มันก็จะขยายพันธุ์และเพิ่มจำนวนเป็นสิบสองตัวในไม่ช้า

○ ปลายฤดูใบไม้ร่วงเป็นช่วงเวลาที่มอบความรู้แจ้งและการเติบโตให้กับเรา ปลายฤดูใบไม้ร่วงทำให้เรามองย้อนกลับไปในสิ่งที่ผ่านมา แก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด และนำสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปใช้

○ อย่ากังวลว่าจะสูญเสียอะไรไป ถ้ามันควรจะหายไป มันก็จะหายไป อย่ารีบร้อน สิ่งที่ดีๆ จะไม่หายไปง่ายๆ