ชอน ยูซอง
จอนยูซอง (1949. 1.28. ~ )
นักแสดงตลก ผู้จัดการด้านการแสดง และนักเขียนชาวเกาหลีใต้
เขาสำเร็จการศึกษาสาขาการละครจากมหาวิทยาลัยศิลปะซอรอบอล และเปิดตัวในฐานะนักแสดงละครในปี 1967 จากนั้นในปี 1968 เขาได้เดบิวต์เป็นนักเขียนบทตลกผ่านทางสถานีโทรทัศน์ TBC โตโยงัง และในปีถัดมา 1969 เขาได้เดบิวต์อย่างเป็นทางการในฐานะนักเขียนบทรายการโทรทัศน์ผ่านทางสถานี MBC มุนฮวาบังซอง และต่อมาก็ดำรงตำแหน่งกรรมการบริษัทจินโร กรุ๊ป นอกจากนี้เขายังเป็นที่รู้จักในฐานะนักคิดคนหนึ่ง โดยได้เปิดร้านกาแฟสไตล์ย้อนยุคชื่อว่า 'โรงเรียนระฆังดัง' ในเขตอินซาดง และริเริ่มสร้างสนามโบว์ลิ่งกลางคืนและโรงภาพยนตร์กลางคืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาเป็นผู้เผยแพร่คำว่า 'นักแสดงตลก' ให้แพร่หลายเป็นครั้งแรก และยังเป็นผู้ริเริ่มโครงการ 'คอนเสิร์ตตลก' ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของกระแสตลกเปิดในเกาหลีใต้
ผลงานเขียนของเขามีดังนี้ 'คอมพิวเตอร์ 1 สัปดาห์ก็เก่งเหมือนจอนยูซอง' 'PC ท็องชิน 1 สัปดาห์ก็เก่งเหมือนจอนยูซอง' 'อินเทอร์เน็ต 1 สัปดาห์ก็เก่งเหมือนจอนยูซอง' 'บันทึกการทัศนศึกษาแห่งมรดกทางวัฒนธรรมของผู้อื่น' 'ชีวิตมีความสุขหากมีความอ่อนแอเล็กน้อย' 'สิ่งที่ห้ามทำนั้นสนุกเสมอ' 'ตำนานสามก๊กของจอนยูซอง' เป็นต้น
ในอดีตเขาเคยมีสถานะเป็นคู่ชีวิตกับนักร้อง จินมีรยอง โดยไม่ได้จดทะเบียนสมรส ต่อมาทั้งคู่ได้แยกทางกัน (ถือว่าเป็นการหย่าในทางปฏิบัติ) และในปี 1991 เขาได้เดบิวต์ในฐานะผู้กำกับภาพยนตร์ด้วยผลงาน 'ชิกชิกอี นายแชมป์แห่งวันพรุ่งนี้' แต่ไม่ประสบความสำเร็จด้านรายได้ และหลังจากนั้นจึงเปลี่ยนแนวทางไปสร้างภาพยนตร์สำหรับเด็กเพื่อจำหน่ายผ่านวิดีโอ
○ อันดับ 1 มีคนเดียว อันดับสุดท้ายก็มีคนเดียว ในโลกนี้มีคนเรียนเก่งน้อยกว่าคนเรียนไม่เก่งเยอะแยะไปหมด คนที่ได้อันดับสุดท้ายอาจจะเรียนไม่เก่ง แต่ก็อาจจะมีความสามารถในด้านอื่นๆ ที่เหนือกว่าใครๆ ก็ได้ โรงเรียนก็ควรมองหาศักยภาพของคนที่ได้อันดับสุดท้ายอีกครั้ง เพื่ออนาคตที่สดใสของเกาหลีใต้
○ ผู้หญิงที่เก่งและดูดีกว่าผู้หญิงที่สวย ไม่ใช่หรือ?
○ ถ้าไม่อยากแข่งขัน ก็ต้องมองโลกในแง่มุมที่ไม่ปกติบ้าง ผมไม่แข่งขันหรอก ผมจะเดินไปตามทางของตัวเอง แม้จะไม่ต้องแข่งขันกับคนอื่น แต่การแข่งขันกับตัวเองนั้นเลี่ยงไม่ได้อยู่ดี
○ เราแยกแยะระหว่างการเล่นกับการพักผ่อนไม่ค่อยออก การเล่นก็เหมือนกับการท่องเที่ยว การพักผ่อนก็เหมือนกับการเดินทาง เราพักผ่อนไม่ค่อยเป็นเวลาไปเที่ยว ในอดีตคนเราพักผ่อนเพื่อให้ทำงานได้ แต่ต่อมาพบว่าหากไม่พักผ่อนก็จะทำให้ประสิทธิภาพการทำงานลดลง ในอดีตคนมองการเล่นในแง่ลบ เช่น พวกที่ชอบเล่น พวกผู้หญิงที่ชอบเล่น ฯลฯ คำพูดที่เกี่ยวข้องกับการเล่น มักจะถูกมองในแง่ลบ แต่ตอนนี้เป็นยุคที่เล่นแล้วก็หาเงินได้แล้ว ฮันบีฮยอ ก็โด่งดังเพราะการเดินทางไปเที่ยว มีนิทานเรื่องมดกับตั๊กแตนอยู่ใช่ไหม แล้วทำไมทุกคนถึงต้องเป็นมดกันหมดล่ะ ตอนเกิดวิกฤติเศรษฐกิจ IMF มดจำนวนมากก็ถูกไล่ออก มันคือยุคมหันตภัยของมด
○ พูดไปก็ไร้ประโยชน์ เวลาเป็นยาที่ดีที่สุด ไม่มียาแก้เมาใช่ไหม ต้องอาเจียน กินซุปแก้เมา ไปซาวน่า แล้วค่อยๆ ขับของเสียออกไป สุดท้ายเมาค้างก็หายไปเอง
○ ผมผ่านด่านต่างๆ มาเยอะแยะในชีวิต แต่ด่านที่ยากที่สุดก็คือด่านนี้แหละ รู้ไหมว่าคือด่านอะไร จินมีรยองนั่นแหละ
ความคิดเห็น0