เอพิคเตตัส (55-135) นักปรัชญาแห่งลัทธิสโตอิก กรีกในสมัยจักรวรรดิโรมัน

เขาโด่งดังในด้านคำสอนที่เน้นแนวทางทางศาสนา ทำให้เขาได้รับความเคารพจากนักคิดคริสเตียนยุคแรก เอพิคเตตัสเป็นที่รู้กันว่าไม่ได้เขียน ผลงานเอง และ "บันทึกคำพูด" และ "โครงร่าง" คือการรวบรวมคำสอนของเขาโดยอเรียนอส ผู้เป็นศิษย์ของเขา ในฐานะนักทฤษฎีการเมือง เอพิคเตตัสเชื่อว่ามนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของระบบอันยิ่งใหญ่ที่สามารถทำความเข้าใจทั้งเทพเจ้าและมนุษย์ได้ เขาเป็นทาสในวัยเด็ก แต่สามารถฟัง การบรรยายของมูโซนิอุส รูฟัสแห่งลัทธิสโตอิกได้ ต่อมาเขาได้รับอิสรภาพ และเป็นคนพิการขาขาดและสุขภาพไม่ดีตลอดเวลา ในปี ค.ศ. 90 จักรพรรดิโดมิเชียนขับไล่เขาออกจากกรุงโรม เนื่องจากจักรพรรดิไม่ชอบลัทธิสโตอิก ซึ่งยกย่องผู้ที่ต่อต้านความโหดร้ายของเขา เอพิคเตตัสใช้เวลา ช่วงที่เหลือของชีวิตในนิโคโปลิส

○ มีวิธีเดียวที่จะมีความสุขในชีวิต นั่นคือการเลิกกังวลกับสิ่งที่เราไม่สามารถควบคุมได้ ไม่ว่าจะเป็นพลังหรือเจตจำนง ของเรา

○ ผู้ที่สามารถหัวเราะเยาะตัวเองจะไม่เคยขาดเรื่องขำขัน

○ จงคิดก่อนว่าคุณต้องการเป็นคนแบบไหน จากนั้นจึงคิดว่าคุณต้องทำอะไรเพื่อให้เป็นแบบนั้น

○ สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ที่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่สำคัญจริงๆ คือเราจะตอบสนองต่อเหตุการณ์เหล่านั้นอย่างไร

○ ความมั่งคั่งไม่ได้หมายถึงการมีมาก แต่หมายถึงการต้องการน้อย

○ สิ่งที่ยอดเยี่ยมนั้นไม่เกิดขึ้นในชั่วข้ามคืน เหมือนกับผลไม้ที่เติบโตบนต้นไม้ หากคุณบอกฉันว่าคุณต้องการผลไม้ ฉันจะบอกว่าคุณต้องรอ คุณต้องให้ดอกบานออกผล และผลสุกก่อน

○ คิดดูสิว่าทำไมเฮอร์คิวลิสถึงเป็นวีรบุรุษ ถ้าไม่มีสัตว์ประหลาดหรือคนร้ายโบราณที่คอยรังควานผู้คน และเขาไม่ได้ต่อสู้ กับพวกมันและชนะ เขาก็คงจะไม่ได้เป็นวีรบุรุษ

○ อย่าคิดว่าคุณจะประสบความสำเร็จในบางสิ่งบางอย่างโดยการอยู่เฉยๆ ในที่ใดที่หนึ่ง

○ ในชีวิต คุณอาจจะถูกดึงดูดไปยังสิ่งอื่นๆ หรือตกอยู่ในความสุข แต่จงจำไว้ว่าสิ่งเหล่านั้นไม่ควรเกินเป้าหมายที่แท้จริง ของชีวิตคุณ

○ คนที่ใจแคบมักจะตำหนิคนอื่น คนธรรมดาจะตำหนิตัวเอง และคนฉลาดจะคิดว่าการตำหนินั้นเป็นเรื่องโง่เขลา

○ มันเป็นไปไม่ได้ที่คุณจะต้องการให้คนอื่นมองคุณในแบบเดียวกับที่คุณมองตัวเอง

○ หากคุณไม่ต้องการประสบกับสิ่งใด จงอย่าทำกับผู้อื่น