คำคมของอริสโตเติล

อริสโตเติล (384 ปีก่อนคริสตกาล - 322 ปีก่อนคริสตกาล, Aristoteles)

เป็นบุคคลที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นนักปรัชญาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของกรีก ร่วมกับเพลโต มีอิทธิพลอย่างมากต่อทิศทางและเนื้อหาของประวัติศาสตร์ ความคิดของตะวันตก ระบบปรัชญาและวิทยาศาสตร์ที่เขาสร้างขึ้น ได้สนับสนุนความคิดทางศาสนาคริสต์ในยุคกลางและความคิดของ สโกลาสติซึมมาหลายศตวรรษ จนถึงปลายศตวรรษที่ 17 วัฒนธรรมตะวันตกเป็นอริสโตเติล และแม้หลังจากการปฏิวัติวิทยาศาสตร์ เป็นเวลาหลายร้อยปี อริสโตเติลก็ยังคงฝังรากลึกอยู่ในความคิดตะวันตก

แม้ว่าอริสโตเติลจะศึกษาในหลายสาขา เช่น ฟิสิกส์ การเมือง จริยธรรม การพูดโน้มน้าวใจ แต่ผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาก็คือ การศึกษา ในด้านตรรกวิทยาเชิงรูปแบบและสัตววิทยา แม้ว่าสัตววิทยาของอริสโตเติลจะล้าสมัยไปแล้ว แต่ก็ไม่มีใครทำได้ดีกว่าเขาในด้าน การสังเกตและทฤษฎีจนถึงศตวรรษที่ 19 แม้ว่าทฤษฎีตรรกะแบบสามส่วนของเขาจะเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของตรรกวิทยาเชิงรูปแบบ ในปัจจุบัน แต่จริยธรรม การเมือง อภิปรัชญาปรัชญาการวิทยาศาสตร์ ฯลฯ ของเขายังคงเป็นที่ถกเถียงกันในหมู่นักปรัชญาสมัยใหม่

○ อารมณ์ขันเป็นเครื่องมือเดียวที่สามารถพิจารณาความจริงจังได้ เพราะหัวข้อที่ไม่มีมุกตลก นั้นน่าสงสัย และมุกตลกที่ไม่มีการไตร่ตรองอย่างจริงจังนั้นคือไหวพริบที่ผิดๆ

○ การรับรู้หรือการรับรู้ถึงการคิด คือการรับรู้ถึงการดำรงอยู่ของตัวเอง

○ บุคลิกภาพแสดงให้เห็นถึงเจตนาทางศีลธรรมผ่านสิ่งที่มนุษย์เลือกหรือหลีกเลี่ยง

○ ความศรัทธาทำให้ให้ความสำคัญกับความจริงมากกว่ามิตรภาพ

○ ฉันเชื่อว่าคนที่เอาชนะความต้องการของตัวเองนั้นกล้าหาญกว่าคนที่เอาชนะศัตรูของตัวเอง

○ ความสุขในการปฏิบัติหน้าที่และความเกลียดชังนั้นมีความสัมพันธ์อย่างมากกับความเป็นเลิศของ ตัวละคร

○ เกียรติยศและรางวัลจะมอบให้กับผู้ที่มีคุณสมบัติที่ดีในเวทีชีวิต

○ ผู้คนมักปรารถนาสิ่งที่ดี ไม่ใช่แค่สิ่งที่รุ่นก่อนๆ มี

○ นกนางแอ่นตัวเดียวไม่ได้หมายความว่าฤดูร้อนมาถึง และสภาพอากาศที่ดีเพียงวันเดียวไม่ได้หมายความ ว่าฤดูร้อนมาถึง เช่นเดียวกัน ความสุขเพียงวันเดียวหรือช่วงเวลาสั้นๆ ไม่ได้ทำให้คนๆ นั้นมีความสุขอย่างเต็มที่

○ ความเยาว์วัยนั้นง่ายต่อการหลงผิดเพราะพวกเขามีความหวังเร็ว

○ ธรรมชาติของความปรารถนาคือการไม่รู้จักพอ และคนทั่วไปมักแสวงหาความพึงพอใจทันทีของ ความปรารถนาของตน

○ ประเทศที่ทุกคนเท่าเทียมกันต่อหน้ากฎหมายเท่านั้นที่จะเป็นประเทศที่มั่นคง

○ ในความยุติธรรมเท่านั้นที่ลำดับความสำคัญของสังคมจะอยู่ตรงกลาง

○ ผู้รู้จักจงกระทำ ผู้เข้าใจจงสอน

○ ผู้ที่สามารถปกครองได้ดีที่สุดควรปกครอง

○ ความอดทนนั้นขม แต่ผลของมันหวาน

○ ความเป็นเลิศไม่เพียงพอที่จะรู้เท่านั้น แต่ต้องพยายามเพื่อความเป็นเลิศ ต้องใช้ความรู้ นั้น

○ ไม่มีอัจฉริยะที่ยิ่งใหญ่ที่ไม่มีความบ้าคลั่งบ้าง

○ นกนางแอ่นตัวเดียวไม่ได้หมายความว่าฤดูร้อนมาถึง

○ เราทำสงครามเพื่อที่จะได้อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข

○ ถ้าคุณสนุกกับการทำงาน คุณจะทำงานได้ดีขึ้น

○ สิ่งที่เราทำซ้ำๆ กันคือตัวเราเอง ดังนั้นความเป็นเลิศจึงไม่ใช่การกระทำ แต่เป็นนิสัย

○ การตื่นนอนก่อนรุ่งอรุณเป็นสิ่งที่ดี เพราะนิสัยเหล่านั้นมีส่วนช่วยต่อสุขภาพความมั่งคั่ง และปัญญา

○ เราเรียนรู้สิ่งที่เราต้องเรียนรู้ก่อนที่เราจะทำได้ ในขณะที่เรากำลังทำ

○ บุคคลในอุดมคติสามารถอดทนต่อความทุกข์ในชีวิตโดยไม่สูญเสียศักดิ์ศรีและความสง่างาม และใช้ สถานการณ์นั้นให้เกิดประโยชน์สูงสุดด้วยทัศนคติเชิงบวก

○ เพื่อนสำหรับทุกคนไม่ใช่เพื่อนสำหรับทุกคน

○ คนที่ไม่รู้จักวิธีที่จะติดตามผู้อื่นจะไม่สามารถเป็นผู้นำที่ดีได้

○ ความทุกข์ยากเผยให้เห็นว่าใครเป็นเพื่อนแท้และใครไม่ใช่

○ มนุษย์ได้รับการพัฒนาคุณสมบัติบางอย่างผ่านการกระทำของพวกเขาในลักษณะบางอย่าง การกระทำที่ถูกต้องทำให้คนเป็นคนดี การกระทำที่สุภาพทำให้คนมีมารยาท การกระทำที่กล้าหาญทำให้คนกล้าหาญ

○ ครูควรได้รับการเคารพมากกว่าพ่อแม่ พ่อแม่ให้ชีวิต แต่ครูให้ทักษะในการใช้ชีวิตอย่างดี

○ การกระทำของมนุษย์ทุกคนเกิดจากสาเหตุอย่างน้อยหนึ่งสาเหตุในเจ็ดประการคือ โอกาส ธรรมชาติ แรงกระตุ้น นิสัย เหตุผล ความหลงใหล ความปรารถนา

○ ลักษณะเฉพาะของคนที่ได้รับการศึกษาคือความสามารถในการคิดเกี่ยวกับแนวคิดโดยไม่เห็นด้วย กับมัน

○ การศึกษาเป็นอาหารที่ดีที่สุดสำหรับวัยชรา