Wittgenstein
Ludwig Wittgenstein (1889. 4.26. – 1951. 4.29.)
Filozof urodzony w Wiedniu w Austrii. Uważany jest za jednego z największych filozofów XX wieku i pioniera współczesnej filozofii analitycznej w krajach anglosaskich, a także za twórcę szkoły filozoficznej zwanej filozofią języka potocznego. W świecie intelektualnym, który coraz bardziej dążył do uniwersalności, a co za tym idzie, ulegał deformacji, podkreślał różnorodność i odmienność używania języka. Jest również uważany za jednego z trzech głównych filozofów edukacyjnych, obok Dewey'a i Heideggera, kontrastujących z filozofią systemową.
„Wyrażenie ma sens tylko w nurcie życia” – jak sam powiedział, trudno jest rozpatrywać jego życie oddzielnie od jego filozofii. Człowiek, który pragnął być najbardziej doskonały, ale jednocześnie najbardziej ludzki.
○ Czyż to nie jest tak, że jeśli coś ci się podoba, to jest dobrze, bez względu na to, czy ktoś się temu sprzeciwiał, czy popierał?
○ Myślenie to tworzenie własnego obrazu. „Myślenie” to wyraźne wyobrażenie sobie czegoś.
○ Jeśli masz tylko jeden sposób myślenia, możesz żyć tylko w zgodzie z tym sposobem myślenia.
○ W systemie, w którym uczy się bezkrytycznie przyjmować to, co zostało przekazane, to, co cenne, co każde dziecko powinno rozwijać, jest całkowicie ukryte lub zanika. To cenne to kwestionowanie, gruntowne myślenie i uważna obserwacja.
○ Jeśli w ramach gry istnieje garstka ludzi, którzy kwestionują zasady gry, to są oni podejrzliwie obserwowani i eliminowani.
○ Kiedy patrzymy na coś, nie patrzymy tylko na to coś, ale na własną interpretację, która z tego wynika. Dlatego reagujemy na nią emocjonalnie.
○ W zwykłym życiu społecznym „wierzenie” opiera się na dowodach, takich jak powszechne doświadczenie, pamięć, weryfikacja itp., jako dowodzie na tę wiarę. Jednak w przypadku „wierzenia” w Boga nie ma potrzeby takich dowodów. Ateista nie zna takiego sposobu używania słowa „wierzyć”. Dlatego spory między nimi trwają wiecznie.
○ Gniew rani samego siebie.
Komentarze0