John Steinbeck (John Steinbeck), (1902. 2.27. ~ 1968.12.20.)

Amerykański pisarz. Pierwsza osoba urodzona w XX wieku, która otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury jako obywatel USA. Jego najbardziej znane dzieła to „Gron gniewu”, „Wschód Edenu” i „O myszach i ludziach”.

Jego najbardziej charakterystyczne pseudonimy to „gigant amerykańskiej literatury”.

John Steinbeck urodził się 27 lutego 1902 roku w Salinas w Kalifornii, na zachodzie USA, jako jedyny syn księgowego stanowego. Steinbeck był typowym „dzieckiem z dobrego domu”, był dobry w sporcie i w nauce. Zainspirowany przez matkę, która była miłośniczką sztuki, zaczął odczuwać sentyment do literatury. W liceum postanowił zostać pisarzem. Steinbeck poszedł na prestiżowy Uniwersytet Stanforda, ale nie był zainteresowany zdobyciem stopnia naukowego. Przez 6 lat uczęszczał tylko na zajęcia, które go interesowały, ale ostatecznie nie uzyskał dyplomu ukończenia studiów.

○ Powodem, dla którego socjalizm nie zakorzenił się w Stanach Zjednoczonych, jest to, że biedni nie widzą siebie jako wyzyskiwaną klasę robotniczą, a jedynie jako tymczasowych milionerów z kiepską sytuacją.

○ Napisanie pierwszego zdania zawsze budzi we mnie strach. To zaskakujące, że strach, magia, modlitwa i zawstydzająca krępująca pęknięta mieszanka przychodzi jednocześnie. Pierwszy wiersz to ogromny strach i magia, modlitwa i wstyd.

○ Władza nie psuje. To strach psuje. Prawdopodobnie strach przed utratą władzy...

○ Wspólnym doświadczeniem jest, że problemy, które są trudne w nocy, rozwiązują się rano po tym, jak pracuje nad nimi senny komitet.

It is a common experience that a problem difficult at night is resolved in the morning after the committee of sleep has worked on it.

○ Najlepszym sposobem na przewidywanie swojej przyszłości jest jej stworzenie.

○ Nie licz dni, spraw, aby dni miały znaczenie.

○ Sukces nie jest ostateczny, porażka nie jest śmiertelna. Ważna jest odwaga, aby kontynuować.

○ Pomysły są jak króliki. Jeśli nauczysz się dbać o parę królików, wkrótce rozmnożą się i będzie ich dwanaście.

○ Późna jesień to czas, który przynosi nam oświecenie i dojrzałość. Późna jesień sprawia, że odwracamy się i spoglądamy na przeszłość, naprawiamy błędy i stosujemy to, czego się nauczyliśmy.

○ Nie martw się o to, co możesz stracić. Jeśli coś ma odejść, odejdzie. Nie spiesz się. Dobrze jest, że nie znika.