Epiktet (55–135). Grecki filozof stoicki, działający w Cesarstwie Rzymskim

Znany ze swoich nauk o tendencjach religijnych, które przyniosły mu szacunek wczesnych chrześcijańskich myślicieli. Epiktet, jak się uważa, nie pisał żadnych dzieł, a „Wypowiedzi” i „Podsumowanie” zostały spisane przez jego ucznia, Arianosa, na podstawie jego nauczania. Jako teoretyk polityki, Epiktet uważał, że ludzie są częścią wielkiego systemu, który pozwala im zrozumieć Boga i człowieka. Jako chłopiec był niewolnikiem, ale mógł słuchać wykładów stoika Musoniusza Rufusa. Później został wolnym człowiekiem, chociaż kulał i był stale słabym zdrowiem. W 90 r. n.e. cesarz Domicjan wygnał go z Rzymu, ponieważ nie lubił stoickiej filozofii, która wysoko oceniała tych, którzy sprzeciwiali się jego tyranii. Epiktet spędził pozostałe lata swojego życia w Nikopolis.

​○ Istnieje tylko jeden sposób, aby być szczęśliwym w życiu. Polega on na zaprzestaniu martwienia się o te rzeczy, które są poza naszą kontrolą lub wolą.

○ Ten, kto potrafi śmiać się z siebie, nigdy nie zabraknie mu powodów do śmiechu.

○ Najpierw zastanów się, kim chcesz być. Następnie pomyśl, co musisz zrobić, aby się stać tym, kim chcesz być.

○ Ważne nie jest to, co się dzieje, ale to, jak reagujemy na to, co się dzieje.

○ Bogactwo nie oznacza posiadania wielu rzeczy. Prawdziwe bogactwo polega na tym, aby mieć mało potrzeb.

○ Dobre rzeczy nie pojawiają się szybko, tak jak owoce na drzewach. Jeśli chcesz ode mnie owocu, muszę powiedzieć, że potrzebuję czasu. Po pierwsze, musi zakwitnąć, potem pojawią się owoce, a potem owoce muszą dojrzeć.

○ Pomyśl, dlaczego Herakles stał się bohaterem. Gdyby nie było starożytnych potworów i złych ludzi, którzy dręczyli ludzi, i gdyby nie stawił im czoła i nie pokonał ich, czy stałby się bohaterem?

○ Porzuć myśl, że możesz osiągnąć coś w innym miejscu, siedząc w tym samym miejscu.

○ W życiu są miejsca i czasy, kiedy odwracamy wzrok lub ulegamy przyjemnościom. Ale pamiętaj, że żadne z tych rzeczy nie powinno przekraczać prawdziwego celu twojego życia.

○ Człowiek o wąskich horyzontach obwinia innych, przeciętny człowiek obwinia siebie, a mądry człowiek uważa, że ​​samo oskarżanie jest głupotą.

○ Niemożliwe jest oczekiwanie, że inni będą patrzeć na ciebie tak, jak ty patrzysz na siebie.

○ Nie rób innym tego, czego sam nie chcesz doświadczać.