Citaten van Umberto Eco

Umberto Eco (1932. 1. 5. ~ 2016. 2.19.)

Een Italiaanse professor, wiens werkterrein zich uitstrekte over de gehele humane wetenschap, waaronder semiotiek, paleografie, taalkunde, filosofie, esthetica, architectuur, kritiek, geschiedenis en antropologie.

Hij behaalde zijn doctoraat (Laurea) aan de Universiteit van Turijn, faculteit Letteren, met een proefschrift over de esthetiek van Thomas van Aquino. Hij bezat ongeveer 40 eredoctoraten en sprak, naast zijn moedertaal Italiaans, naar verluidt vloeiend 8 vreemde talen. Bovendien wist hij tot in de jaren 80 de locatie van elk boek in de bibliotheek van de Universiteit van Bologna, waar hij werkte, te onthouden. Zijn geheugen was fenomenaal. Het feit dat hij de inhoud van eenmaal gelezen boeken niet vergat, toont aan dat hij een buitengewoon geheugen had, in het bijzonder als het ging om boeken.

Daarnaast was hij erevoorzitter van de Italiaanse James Joyce Society, redacteur van het semiotiektijdschrift Versus, gastprofessor aan Columbia University, gastprofessor aan Yale University, hoogleraar aan de Universiteit van Bologna, directeur van het Italiaans Instituut voor Humaniora. Hij gaf lezingen aan het Collège de France, Harvard University, Cambridge University, de École normale supérieure in Parijs, en was erevoorzitter van de Internationale Vereniging voor Semiotiek en ontving het Legioen van Eer. Het bovenstaande is slechts een klein deel van zijn curriculum vitae.

Hij was hoogleraar semiotiek aan de Universiteit van Bologna, maar ging in 2007 op 75-jarige leeftijd met pensioen. Na zijn pensionering bleef hij actief in de gebieden van esthetica, semiotiek, literatuur, essays en culturele kritiek, waarbij hij de grenzen tussen theorie en praktijk overschreed in zijn schrijfwerk.

Op 19 februari 2016 overleed hij in zijn huis na een lange strijd tegen kanker. De doodsoorzaak was alvleesklierkanker, een zeer dodelijke vorm van kanker. Zijn familie maakte het overlijden bekend in de krant La Repubblica. Hij werd 84 jaar oud. De begrafenis vond plaats op 23 februari 2016 in Milaan. Honderden mensen woonden de begrafenis bij om afscheid te nemen van deze grote geleerde in de geesteswetenschappen.

○ Een creatieve schrijver moet in principe respect hebben voor de lezers van zijn boek. Hij heeft zijn tekst immers al de wereld ingestuurd, als een boodschap in een fles die op zee wordt gegooid.

○ Een echt goed boek is een boek dat, zelfs na twee of drie keer lezen, nog steeds nieuwe interpretaties oplevert.

○ Echte helden worden altijd geboren uit fouten. Ze dromen, net als alle anderen, ervan een eerlijke lafaard te zijn.

○ Ware kennis is niet alleen weten wat je moet weten en wat je kunt weten, maar ook weten wat je niet kunt weten en wat je niet mag weten.

○ Poëzie is geen kwestie van emoties, maar van taal. Taal creëert emoties.

○ Net zoals de wind een vuur aanwakkert, roept afwezigheid liefde op. De wind dooft kleine vlammen en blaast grote vuren aan.

○ De reden waarom ik schrijf, is niet duidelijk voor mij. Behalve het feit dat ik al een tijdje schrijf en het gevoel dat ik altijd zal blijven schrijven, de reden waarom ik schrijf, die ik niet in woorden kan vatten.